Over Erik
Hallo,
Mijn naam is Erik Potters. Ik ben geboren en getogen in het mooie Oisterwijk.
Ik ben getrouwd en heb drie studerende dochters.
Muziek is mijn werk, mijn passie, liefhebberij en eigenlijk heel mijn leven.
De liefde voor muziek begon al toen ik nog in de kinderstoel zat. Speelde er muziek dan zat ik (naar horen zeggen) zichtbaar te genieten, mee te tikken en te bewegen. Maar als de muziek stopte …… was het janken.
Geïnspireerd door een drumband sjouwde ik vanaf de tijd dat ik kon lopen met dozen en emmers om erop te trommelen. En eindelijk mocht ik, op 7 jarige leeftijd, zelf bij een drumband.
Daarna volgden al gauw de plaatselijke harmonie en diverse bandjes.
Het echte muzikantenleven begon eigenlijk al op 11 jarige leeftijd. Bij jazzorkest Old Fashion Jazz Men in Tilburg mocht ik komen drummen. Sindsdien speel ik nagenoeg wekelijks.
Gedreven ging ik bandjes oprichten, oefenen en muzieknoten noteren. Daarnaast en heb ik mezelf (als mijn ouders niet thuis waren) stiekem leren blazen op de trompet van m’n zus.
Allerlei baantjes heb ik gedaan om muzieklessen te betalen en LP’s te kopen. Vanaf m’n 17e jaar zat ik in een amusements-orkest.
Door mijn dyslexie, waar destijds nog niets bekend van was, ging het leren op school me niet zo best af. Men dacht dat ik dom was. Van mijn vader kreeg ik het advies om bij de leerfabriek te gaan werken. Daar heb ik ook inderdaad een aantal jaren gewerkt en heel erg mijn best gedaan. Maar hoe ik het ook probeerde, dat was echt niets voor mij. Muziek moest het zijn.
Toen enkele conservatoriumdocenten in Tilburg me hoorden spelen vroegen ze of ik alsjeblieft daar wilde komen studeren en bleek ik toch niet dom te zijn, dat voelde erg goed.
Vanaf toen ging het spelen maar door. Jazzbands, bigband, pop, allround-orkest, straatmuziek, latin, allemaal met drums, percussie en trompet. In die tijd gingen we ook met een studentenband naar Zuid Frankrijk. Omdat er geen bassist was besloot ik bastuba gaan spelen. Dat had ik dat al eens eerder gedaan bij een Fanfare. De bastuba beviel zo goed dat ik dit instrument nog steeds bijna dagelijks bespeel.
In 1991 kreeg ik naast mijn gebruikelijke werkzaamheden een superklus aangeboden. Een opdracht als musicus en theatermaker in de Efteling. Daar ontstonden allerlei combinaties. Naast muzikant werd ik ook bedenker, organisator en producer van een aantal acts. Ook werd ik bijgeschoold op acteerwerk. Onvergetelijk hoogtepunt was De Enige Echte Efteling Fanfare. Ik ben de Efteling heel erg dankbaar dat ik daar van 1991 t/m 2010 heb mogen werken.
Alle opgedane ervaringen worden tot op de dag van vandaag gebruikt in de combinaties waarmee ik momenteel bezig ben. Ik geniet van de afwisseling en vind het prettig om dit met vele mensen te delen.
Momenteel werk ik veelal als zanger/pianist voor commerciële optredens en als muziekagoog in verzorgingstehuizen, van huiskamerconcerten tot seniorenmiddagen.
Erik
